آخرین مطالب
امکانات وب
دیگه نباید این سرتیتر رو ببینیم؟؟؟
سخته فهمیدنش باورش و قبولش سخت!!!
کاپیتان وبلاگ را بی شما دوست ندارم. با خواندن وبلاگت وبلاگ نویس شدم! با وبلاگ نویس شدنم مسیر زندگیم تغیر کرد. حالا نیستی!!!
مکان دفتر پرواز! تلفن زنگ میخورد و کاپیتان "بهروز مدرسی" به پای هرکولس دوست داشتنیش فرا خوانده میشود.
از ماشین پیاده میشود و دوری اطراف هواپیما میزند.
از پله ها بالا میرود و سوار میشود. این بار کمی کابین فرق میکند! چرا مهمانداران لبخند به لب دارند و با لباس سفید به استقبالت آمده اند؟
میروی و پشت فرمان این غول آهنی مینشینی.... با برج تماس میگیری و مجوز استارت داده میشود.
چک لیست را میخوانی! همه چیز درست است. تیکاف میکنی و به محض بلند شدن در بیسیم میشنوی برگشتی در کار نیست! پرواز به سوی حضرت حق!
کاپیتان... امروز ظهر یک ایرباس در فرانسه حادثه داده! نمیخای تحلیل کنی؟ کاپیتان دیگر دل و دماغی نمانده! چطور وبت را باز کنم. ...
حال خوبی ندارم و کمترین کاری که از دستم بر میآید حداقل نوشتن پست خداحافظی با کاپیتان بهروز مدرسی hست. خب عمو بهروز آسمان را به زمین ترجیح دادی...
روحت شاد! کاپیتان دوستداشتنی...
پی نوشت: بعد از مهمانی امشب صفحه فیسبوکم را باز کردم و متاسفانه خبر فوت کاپیتان بهروز مدرسی نویسنده سایت یادداشت های یک خبرنگار و وبلاگ دلنوشتهای یک کهنه سرباز چشمانم را پر از بغض کرد!
روحشان شاد...
همه دنیا بخاد و تو بگی نه نخاد و تو بگی آره تموم
همین که اول آخر تو هستی به محتاج تو محتاجی حروم
یا علی.