بعد از مدت ها.

دیشب   لس آنجلس لیکرز قهرمان N B A شد. هرکسی کمی بسکتبال بداند متوجه میشود یاران پادشاه دفاع کردند. چطور منطقه رنگی را بستند، ریباند ها را مال خود کردند، خسته نشدند و جنگیدند. برای کوبی برایانت بزرگ جنگیدند. برای چهارمین حلقه لبران جیمز. برای برابری با رکورد بوستون، حالا آنها تیمی هستند که در طولانی ترین فصل تاریخ هفدهمین قهرمانی را آوردند. آنها را چه چیزی قهرمان کرد؟ به قول آیدین مقیمی:«دفاع بی نقص» آنها دفاع کردند. دفاع کردند و خسته نشدند. از آسمان خراب شدند سر بازیکنان میامی.در مکتبی که من گلبال بازی کرده ام دفاع حرف اول را میزند، من سالهاست یاد گرفته ام به هر قیمتی نباید گل بخوریم. ما هزار بار دست و پا و سر را داده ایم در راه گرفتن یک توپ.  شیرجه های هشت متری زده ایم، کف دستمان روی پارکت ساییده شده است، سوخته است، ولی توپ گل نشده. بازی های زیادی را اینطور برده ایم. با همین استراتژی قهرمان ایران و آسیا شده ایم... ما یاد گرفته ایم صبور باشیم توی زمین، هر وقت به در و دیوار زدیم بازی را باختیم. بازیهای بزرگ را زمانی بردیم که  صبور بودیم، وارد حاشیه با داور نشدیم، بازیکنان حریف نتوانستند مغزمان را نشانه بگیرند، دفاع کردیم، بدنهایمان را گذاشتیم جلوی توپهای سنگین. گفتیم بیا... توپها با هشتاد کیلومتر سرعت بدنهایمان را کبود کردند ولی ما برنده بودیم. ما له شده از زمین آمدیم بیرون، اما برنده... ما هر وقت ایستادیم، درد کشیدیم، تلاش کردیم ولی زور نزدیم، زخم خوردیم، گذاشتیم جهان با تمام توانش ضربه بزند، برنده شدیم.  بعد از مدتی مشت خوردن، مشتهایمان را گرفتیم بالا، دور قهرمانی زدیم. بازیهای زیادی تنها بوده ایم، تنها بوده ایم جلوی تیم حریف، داور، تماشاگر، فدراسیو, ...ادامه مطلب